Gminy 2014

Świat jest pełen dobrych ludzi

 Miała się ukazać książka autorstwa Robba Maciąga pod takim właśnie tytułem. Ukazała się, ale tytuł został zmieniony. To chyba o „Tysiąc szklanek herbaty” chodziło. Przepraszam robb za użycie tytułu. Mam nadzieję, że nie pozwiesz mnie o prawa autorskie, w końcu też nie jesteś taki zły.

Akurat na tym wyjeździe spotkałem się kilkakrotnie z większą i mniejszą pomocą ludzi, którzy niekiedy wcale mnie nie znali, a jednak nie odmówili pomocy. Piękne to i cenne. Nie zawsze się zdarza.

Nadeszła majówka. Wsiadam na rower tradycyjnie zaraz po pracy przed pierwszym wolnym dniem. W planie pięć dni jazdy – okolice Przemyśla, Sanoka. Brak mi tam było trochę gmin do skompletowania województwa.

Pierwszego dnia oczywista euforia. Zerwałem się jak pies ze smyczy. Pogoda ładna – jadę, połykam przestrzeń. W Leżajsku mam zamówioną agroturystykę, Gdzieś za Niskiem brałem udział w dość dziwnym zjawisku. Otóż jechałem w pełnym słońcu, padał na mnie deszcz, a przede mną rozpostarł się na niebie łuk tęczy. Coś pięknego. Tak, to mogę nawet w deszczu jeździć.

Piękno i szczęście nie trwały długo. Z tylnego koła dobiegały niepokojące dźwięki – jakieś trzaski, stuki. Coś z łożyskami, ale nie miałem nawet narzędzi, żeby tam zajrzeć. Doturlałem się z biedą do Leżajska, zakwaterowałem, zjadłem kolację i … do roboty. Gospodarze mieli na szczęście nieźle wyposażony garaż, pozwolili skorzystać z narzędzi. Łożysko z jednej strony kompletnie zrujnowane. Kulki jakieś takie bardziej kwadratowe się zrobiły, powychodziły z bieżni. Konieczna wymiana, ale skąd je wziąć? Wyczyściłem wszystko, dałem nowy smar, ustawiłem luz. Jazda próbna wypadła dobrze. Pojawiła się nadzieja.

Rano ( pierwszy maja, Święto Pracy) po pięciu kilometrach jazdy znów trzaski w kole. Wstąpiłem do czynnego warsztatu samochodowego z pytaniem, czy nie mają jakiegoś łożyska z odpowiednimi dla mnie kulkami. Nie mieli. Ponownie rozebrałem koło, poukładałem kulki. Od właściciela dostałem w prezencie klucz płaski rozmiar 17, oraz dowiedziałem się, że w niedalekiej Tryńczy jest sklep rowerowy, którego właścicielka mieszka w tym samym domu co sklep. Jeśli będzie w domu, to otworzy.

No i Pani była, otworzyła, poświęciła mi sporo czasu (jeszcze z warsztatu korzystałem). Sprzedała co trzeba – mogłem jechać. Pamiętajcie : Tryńcza i jedyny tam sklep rowerowy. Warto tam zajechać!

Straciłem rano (ambitnie już o godzinie 6.15 byłem w trasie, to miał być kluczowy dzień) ze trzy godziny na użeranie się z rowerem, więc ruszyłem z kopyta. Dłuższy czas nasłuchiwałem odgłosów z tylnego koła, ale już do końca wyjazdu nic złego się tam nie stało. Słońce świeciło intensywnie, szybko mijały kilometry. Za Przemyślem zaczęły się pagórki, podjazdy, tempo spadło wyraźnie. Jechałem z czterema sakwami i pełnym wyposażeniem biwakowym, więc lekko nie było. Na jednym z podjazdów dogonił mnie kolarz. „Dzień dobry. O! Ja pana znam ze zdjęć, z BBTouru”. Jechałem w firmowym stroju BBTour, więc łatwo było skojarzyć.  Przejechaliśmy razem kilkanaście kilometrów.

Odpowiadałem bez przerwy na pytania związane z długimi jazdami.  Darek (ów kolarz) przymierza się do BBTouru, ale jeszcze nie czuje się na siłach .Koniec końców – zaprosił mnie do domu na nocleg. Nie opierałem się zbytnio. Poranne zwijanie namiotu i obozowiska jakoś zawsze schodzi mi niezwykle długo, byłem więc szczęśliwy, że zostanie mi to oszczędzone. Gospodarz był bardzo gościnny. Po świetnej kolacji długo wieczorem gawędziliśmy jeszcze o rowerach i nie tylko. Poznałem ciekawego człowieka. Nie dotarło do mnie jeszcze nasze wspólne zdjęcie, a miało być w tym miejscu zamieszczone.

Dzień trzeci – słoneczny i górzysty. Ponad 1300 m podjazdów z sakwami w ciągu dnia to już sporo. Trzy wyraźne podjazdy po około 300 m w pionie, w tym piękne serpentyny pod Tyrawą Wołoską. Od dawna miałem je w planie. Wreszcie się udało. Trochę psuli nastrój motocykliści jeżdżący akurat w kółko góra-dół. Tacy już są.

Dojechałem do Sanoka i trochę dalej – do Pielni (gmina Bukowsko). Przed wieczorem mijałem wiatraki. Ktoś powie „psują krajobraz”, natomiast dla mnie są piękne, dostojne, wyniosłe.